Tytuł pracy nawiązuje do analizowanej przez Michela Foucaulta przeciw-historii, jako formy dyskursu historycznego, która pojawia się jako wyraz sprzeciwu wobec dominującej opowieści o otaczającym świecie. Ten dyskurs przeciw-historii stworzył możliwość pojawienia się idei rewolucyjnej. Ta ostatnia może być pomyślana jako obietnica możliwości zaistnienia nowego, sprawiedliwszego świata. Choć obietnica ta pozostaje ciągle niespełniona (i być może niespełnienie jest jej cechą konstytutywną), to jej podtrzymywanie wydaje się niezbędne dla podejmowania działań, które czynią otaczający świat lepszym, sprawiedliwszym. Poznanie historyczne, jeśli wierzyć Marcowi Blochowi, który pisał: „historia ma prawo zaliczyć do swych najtrwalszych zasług to, że wykuwając narzędzia swej pracy, otworzyła przed człowiekiem nową drogę ku prawdzie, a więc sprawiedliwości”, może być widziane jako jedno z takich działań.

Maria Solarska