Fot. P. Szatkowski

Kazimierz Hoffman (1928–2009) — poeta, eseista, dziennikarz. Absolwent socjologii Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Poznańskiego. Autor osiemnastu tomów wierszy, dwóch zbiorów szkiców o literaturze i malarstwie. Laureat prestiżowej nagrody Funduszu Literatury Polskiego PEN Clubu za całokształt twórczości poetyckiej. O poezji Kazimierza Hoffmana pisali m.in.: Julia Hartwig, Jacek Łukasiewicz Piotr Matywiecki, Artur Sandauer. Autorem wprowadzenia do audycji radiowej poświęconej wierszom Hoffmana wyemitowanej w Rozgłośni Radia Pomorza i Kujaw był Zbigniew Herbert.

Dziennik
(fragmenty)

Napisałem rzecz przeciw skandalicznemu dla mnie zdaniu Ryszarda Przybylskiego z jego Baśni zimowej: „Starość to cela śmierci”. (…) Szybko, bez zahamowania spisałem swoją Glosę w obronie godnej a dla mnie szczęśliwej poetycko starości. Co mnie pobudziło? Na dobrą sprawę nie wiem. A raczej wiem. To zawsze przychodzi nagle; ogarnia całego, trzyma, pilnuje swojego dyktatu (dyktanda?). Potwierdza moją rolę: zapisującego. Moją rolę „ręki”; prowadzonej przez kogo? Domyślam się, wiem. Zostałem powołany.

10 II 2002

Absolutna głupota to zdanie Przybylskiego: „Starość to cela śmierci”. Nie oddałbym swoich 75 lat za ileś tam lat przywróconej młodości! (…)

12 II 2002

Poezja? Sposób wyrażania uczuć poprzez właściwe brzmienie słów. (…) sama istota fenomenu (poezji) jest zakryta. Jest tajemnicą. (…)

 
„Posłowie” (Grzegorz Kalinowski)