Książka dofinansowana przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej w ramach projektu The Significance of the Lvov-Warsaw School in the European Culture (program Pomost)

Jednym z najgenialniejszych umysłów, jakie Polska wydała, był Stanisław Leśniewski.

Jan Łukasiewicz

Na podstawie długiego doświadczenia twierdzę, że Stanisław Leśniewski był to człowiek genialny: jedyny człowiek genialny, z którym los pozwolił mi się zetknąć w obcowaniu ongi niemal codziennym.

Tadeusz Kotarbiński

Przytoczone […] opinie Jana Łukasiewicza i Tadeusza Kotarbińskiego nie pozostawiają wątpliwości: Stanisław Leśniewski był wyjątkowym zjawiskiem w kulturze polskiej. W 2015 roku wydałem w dwóch tomach jego Pisma zebrane (Warszawa, Wydawnictwo Naukowe Semper). Przyszedł czas, aby przedstawić koleje jego życia i osobowość, znaną dotąd głównie z „garści wspomnień” kilku osób, które się z nim zetknęły — z Kotarbińskim na czele.

Ze „Wstępu” Jacka Jadackiego.

Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet im. Adama Mickiewicza z subkonta nr K00000567 (środki pozyskane z opłat wniesionych przez uczestników konferencji „Oblicza obcości w filozofii i literaturze”, Poznań 2016)

Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet im. Adama Mickiewicza z subkonta nr K00000567 (środki pozyskane z opłat wniesionych przez uczestników konferencji „Oblicza obcości w filozofii i literaturze”, Poznań 2016)

Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet im. Adama Mickiewicza z subkonta nr K00000567 (środki pozyskane z opłat wniesionych przez uczestników konferencji „Oblicza obcości w filozofii i literaturze”, Poznań 2016)

Projekt okładki: Waldemar Kakareko

© by Oficyna Wydawnicza Epigram & Mirosław Piechowiak, Bydgoszcz 2016

© All right reserved. No part of this book may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted, in any form or by any means, without the prior
permission of the publishers: Oficyna Wydawnicza Epigram.

© Wszelkie prawa zastrzeżone. Przedruk, odtwarzanie lub przetwarzanie fragmentów tej książki w mediach każdego rodzaju wymaga pisemnego zezwolenia Oficyny
Wydawniczej Epigram.

Mirosław Piechowiak, doktor filozofii, wykłada w Instytucie Filozofii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Obszary zainteresowań: filozofia starożytna, filozofia kultury, zwłaszcza kultury ponowoczesnej, antropologia filozoficzna, filozofia dialogu, psychologia ewolucyjna. Członek Polskiego Towarzystwa Antropologii Filozoficznej.

Przedmiotem książki Między Erosem i Agape są relacje partnerskie człowieka, zwłaszcza te wynikające z potrzeb seksualnych i emocjonalnych. Poruszana problematyka oscyluje pod względem metodologicznym pomiędzy przyziemną sferą zmysłowości a subtelnym uczuciem miłości. Treściowy i metodyczny wachlarz prezentowanej tytułowej problematyki jest szeroki — autor nie stroni zarówno od ukazywania teorii opartych na anatomii czy fizjologii cielesnej, jak też sięga, z drugiej strony, po konteksty kulturowe czy wręcz po wątki religijne i transcendentne. Sporo miejsca zajmuje zagadnienie dialogu, dla autora — i słusznie — niezwykle ważnego determinanta stosunków międzyludzkich.

Z recenzji wydawniczej — prof. zw. dr hab. Bolesław Andrzejewski.

Wszyscy poruszają się w pewnego rodzaju miłosnych labiryntach, podążając krętymi korytarzami, których zakończenie jest niewiadomą. Wszyscy usiłują znaleźć jakieś wyjście z tego niesatysfakcjonującego stanu rzeczy i zrealizować cel, jakim jest zrozumienie fenomenu relacji partnerskich w płynnej rzeczywistości. Naprzeciw tym potrzebom i oczekiwaniom wychodzi książka Między Erosem i Agape przygotowana przez Mirosława Piechowiaka.

Z recenzji wydawniczej — dr hab. Urszula Kusio, prof. UMCS.

 Książka dofinansowana przez Fundację Kazimierza Wielkiego.

Krzysztof Pietrowicz – doktor socjologii, adiunkt i zastępca dyrektora w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Do obszarów jego zainteresowań badawczych należą teoria i metodologia nauk społecznych, zagadnienia powiązane z inżynierią społeczną i socjologią praktyczną, analiza sieci społecznych oraz problematyka zakulisowych wymiarów życia społecznego. Publikował m.in. w „Studiach Socjologicznych”, „Kultura i Społeczeństwo” oraz „Polish Sociological Review”. Współautor pracyMaszyny społeczne. Wszystko ujdzie, o ile działa (wspólnie z Łukaszem Afeltowiczem; 2013). Współredaktor tomu pt. Za kulisami. Szkice o władzy, interesach i bezpieczeństwie (wspólnie z Piotrem Stankiewiczem; 2012).

O tym, że rzeczywistość, która nas otacza ma charakter sieciowy, napisano już bardzo wiele. W publikacjach akademickich z zakresu socjologii, dyscyplin pokrewnych i nie tylko, jak i w tekstach publicystycznych teza ta funkcjonuje niczym komunał. […] Nie trzeba jednak przyglądać się zbyt dużej liczbie publikacji z tego zakresu, by dostrzec, że pojęcie sieci jest rozumiane w sposób bardzo różnorodny. Pojęcie sieci jest wszechobecne i zaczyna być stosowane do rozmaitych zjawisk. Zatem mamy ujęcia sieci nawiązujące (bądź bezpośrednio się odnoszące) zarówno do układów technologicznych, jak i stricte społecznych. W ramach ujęć okołosocjologicznych zdecydowanie dominuje ta druga perspektywa. Dla przytłaczającej większości badawczy społecznych pojęcie sieci odnosi się do relacji między różnego rodzaju aktorami […]. Niemniej, nawet gdy mowa jest wyłącznie o „sieciach społecznych”, to wewnętrzne zróżnicowanie jest na tyle duże, że mówienie o „teorii sieci społecznych” czy „podejściu sieciowym” w liczbie pojedynczej wydaje się poważnym nadużyciem pojęciowym. Daje bowiem złudzenie jedności, tymczasem najczęściej mamy do czynienia z radykalnie odmiennymi rozumieniami pojęcia ‘sieć’, odmiennymi metodologiami badania świata, wreszcie odmiennymi ontologiami (co znajduje swój wyraz już na poziomie fundamentalnych założeń poszczególnych koncepcji). Syntezy (wydawałoby się) wykluczających się nawzajem koncepcji i podejść mogą wprawdzie prowadzić do nowych, owocnych konceptualizacji, jednak — jak czytelnik będzie miał okazję sam się przekonać — tego typu eklektyzm w odniesieniu do rozmaitych koncepcji sieci jest niewskazany, grozi z jednej strony tym, że stracimy z oczu autentyczną wartość dodaną poszczególnych teorii i metodologii, z drugiej strony nie oferując szans na opracowanie całościowej teorii sieci jako takich.

(fragment Wprowadzenia)

Książka przygotowana w ramach projektu 11H 11 004280 Filozofia polska XIX i XX wieku (moduł badawczy 1.1. Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki
MNiSW) realizowanego w latach 2012–2015.

Anna Brożek (ur. 1980) – filozof, pianistka, teoretyk muzyki; profesor w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego; autorka lub współautorka
kilkunastu książek i kilkudziesięciu artykułów z zakresu filozofii i jej historii oraz nauk o muzyce.

Wielkość Kazimierza Twardowskiego należy rozpatrywać w dwóch wymiarach: globalnym i lokalnym. Wymiar globalny — to jego trwałe miejsce w dziejach filozofii
światowej, jako ucznia Franza Brentana i jednego z twórców dwudziestowiecznej filozofii naukowej. Wymiar lokalny — to jego rola w kulturze i filozofii
polskiej.

Niniejsza książka zarysowuje ów wymiar globalny, ale w większej części poświęcona jest pewnym elementom lokalnego wymiaru wielkości Twardowskiego. Książka
podzielona jest na trzy części: „Myśliciel”, „Nauczyciel” i „Obywatel”, które wskazują zarazem na trzy główne role, jakie Twardowski odegrał w kulturze
polskiej: był bowiem zarazem oryginalnym myślicielem, charyzmatycznym nauczycielem i wzorowym obywatelem. W każdej części znajduje się rekonstrukcja tego,
jak sam Twardowski daną rolę wypełniał — oraz tego, co twierdził o jej dobrym wypełnianiu (ze „Wstępu”).

Książka przygotowana w ramach projektu 11H 11 004280 Filozofia polska XIX i XX wieku (moduł badawczy 1.1. Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki
MNiSW) realizowanego w latach 2012–2015.

Jacek Juliusz Jadacki — profesor tytularny, pracownik Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego — jest autorem m.in. następujących książek:Spór o granice poznania. Prolegomena do epistemologii (1985), O rozumieniu. Z filozoficznych podstaw semiotyki (1989),Sławni Wilnianie. Filozofowie (1994), Metafizyka i semiotyka. Studia prototeoretyczne (1996),Orientacje i doktryny filozoficzne. Z dziejów myśli polskiej (1998), Aksjologia i semiotyka. Analizy i polemiki (2003),Polish analytical philosophy. Studies on its heritage (2009), Metodologia i semiotyka. Idee — metody — problemy (2010), Being and duty. The contribution o f 20^th-century Polish thinkers to the theory of imperatives and norms (2013), Filozofia polska XIX i XX wieku. T.
I-II (2015) i Polish philosophy of 19^th ad 20^th centuries. Heritage Studies (2016).

Są cztery miasta, bez których nie byłoby filozofii polskiej: Kraków, Wilno, Lwów i Warszawa. We Lwowie i Warszawie powstała filozoficzna Szkoła
Lwowsko-Warszawska: szkoła, która jest wizytówką naszej XX-wiecznej filozofii — i jeśli ktoś za granicą mówi „filozofia polska”, to ma na myśli właśnie
Szkołę Lwowsko-Warszawską.

Ale nie byłoby tej szkoły, gdyby nie wielowiekowa robota przygotowawcza — najpierw, począwszy od XIV wieku, w Krakowie, a dwa wieki później — w Wilnie.

Ośrodek wileński miał przy tym tak wyraźną »osobowość naukową« — zwłaszcza w XIX i XX wieku — że usprawiedliwione jest wyodrębnienie go z ogólnego nurtu
badań filozoficznych, prowadzonych w Rzeczypospolitej, i nadanie mu »specjalnego statusu« filozofii wileńskiej.

Niniejszy tom jest kolejnym przyczynkiem do opisania jego »osobowości«.

Publikacja jest rezultatem projektu finansowanego przez Polsko-Litewski Fundusz Wymiany Młodzieży z dotacji Ministerstwa Edukacji Narodowej — Obywatelskość 2.0
Publikacja współfinansowana przez Polsko-Litewski Fundusz Wymiany Młodzieży